Matka Boża ma szczególne znaczenie w dziejach polskiego Kościoła oraz w histori naszego narodu. Najświętsza Panna otaczała płaszczem nasz kraj w wielu ważnych wydarzeniach. Tak jak podczas "Cudu nad Wisłą" w roku 1920, właśnie 15 sierpnia, kiedy to przypada uroczyste wspomnienie Jej Wniebowzięcia. Znane także jako Uroczystość Matki Boskiej Zielnej. Dlaczego w tym dniu według tradycji święcimy wianki? Po co te wiązanki z kwiatów, ziół i ziarna?
Niesiemy je w hołdzie naszej Wniebowziętej Pani, aby Matka Boża czczona jako patronka ziemi, płodów rolnych, ziół i kwiatów nami się opiekowała. Według legendy w miejscu skąd zabrana została, zasnęła Matka Boża, pojawiły się kwiaty i zioła. Dlatego dziś święcimi plony ziemi, dziękujemy za ich dar i prosimy Boga poprzez wstawiennictwo Najświętszej Maryi Panny o błogosławieństwona na kolejny rok zbiorów.
Przez wieku w pewne dni w roku ludzie święcili w kościołach bukiety zawierające zioła, kwiaty, zboża i warzywa. Poświęcone rośliny miały różnorodne zastosowanie. Bukiety i wianki trzymano przez cału rok. Wierzono że chronią od nieszczęścia, choroby czy pioruna. Wianki czasem wieszano na drzwiach a bukiety układano obok świetych obrazów. A jak dzisiaj jest z tą tradycją? Czy pozotała ona już tylko sybolikom bez znaczenia. Czy może jednak nadal wierzymy w moc błogosławionych plonów ziemi.
Wartością tych świąt i plonów podczas nich święconych jest połączenie modlitwy, wiary, Bożego błogosławieństwa, tradycji i pracy rąk ludzkich. Dlatego stanowią one cenny dar dla człowieka. Poświęcone wianki z poprzednich lat należy wykorzystać dla nas lub pobożnie spalić. Nigdy nie wolno ich wyrzucać, niszczyć ponieważ ich urodzaj okupiony był trudem pracy, a po błogosławieństwie stanowią jeszcze bardziej wyjątkowy dar od Boga.
